Oğlumun karne almasına gidemedim, okul evimize çok yakın, iş yerime çok uzak olduğu için gidemedim işte.. Her anne gibi ben de çare buldum bu hüzünlü ayrılığa ve ofisimi görmeyi çok isteyen oğluma karneyi al bana gel ordan da karne emeği yiyelim dedim.. İkimiz de buruk ama ikimiz de mutlu olduk böylece..
Sabah kalktık, baktım bizimkinde bir heyecan bir telaş. Anladım tabii nedenini, kötü karnen olursa annene götüremem demiş babası.. Ah ah nasıl anlatsam nerden başlasam, kadınlar venüsten erkekler marstan..
Öyle böyle evden çıktım ağladım ağlayacağım.. Derken saatler birbirini kovaladı ve adamım geldi.. İşte bunlar da kanıtları..
Sonuçta pek de güzel oldu.. Denklemi bu kez testten yazayım, Mutlu çocuk=Mutlu anne..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder