En son yeni evini de seviyor mu demişim? Biz oldukça heryeri seviyor, evet evi de seviyor ama Demirken'ı çok özlüyor. Ben özlemiyor muyum sanki, ben de çok özlüyorum ama ben hiç değilse işe geliyorum evde en çok vakit geçiren Ayaz oluyor.
Hem artık sıkıldı okul başlasın isiyor, hem yaz hem ramazan dolayısıyla anneanne-babaanne ilgisinden de mahrum kaldı.. Neyseki arada bir Antakya kaçamağı yaptık ve en sonunda haftaya tatile çıkıyoruz.. Dönüşte de okul başladı mı tamamdır.. Adaptasyon inşallah hızlanır..
İnci minci sıkıştırayım araya;
Seçimde oy kullanmak için yeni okuluna gittik..
Ben: Ayazcım işte sen bu sene bu küçük binada okula gideceksin, seneye de daha da büyüyeceğin için büyük binada..
Ayaz: Anne ben çok heyecanlandım, hemen yarın okul başlasın.. (Daha önce anasınıfını görmüş beğenmiş/ etkilenmişti)
Ben: Ayazcım az kaldı zaten..
Ayaz: Anne ben sabırsızlanıyorum, çok heyecanlanıyorum hemen başlasınnnnn..
Ben de eskiden okullar biran önce açılsın isterdim ne mutlu ki oğlum da böyle ve hep böyle gider inşallah..
Yukarıda görüldüğü üzere Ayaz ve Emir su kuşu olarak yaşadıkları bir haftasonunu daha geride bırkatılar. Cumartesi Şiledeydik, Pazar da havuz başında. Zaten ikisini koy suya sonra gidene kadar bir daha da düşünme.
Biz de okey ve kağıt oyunu dolu bir haftasonundan galibiyetle ayrılmanın sevinci ve mutluluğu içindeydik. Balkondaki masa performansını görenler ne düşündü bilmem ama valla eğlencesine bu işler.
Son olarak "haberi" de vereyim; Ayaz Agabey oluyor..
Sevgiler..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder