Oğlum, emekledim emekleyeceğim vaziyetlerinde.. Yalnız şöyle bir durum söz konusu; kimsenin hatta kendinin bile farkına varmadığı zamanlar, normal birşeymiş gibi bir hedefe varmak için 4-5 adım emekliyor, ancak biz istediği birşeyi uzağına bıraktığımızda uzanarak, yuvarlanarak filan gitmeye çalışıyor, sonra da sinirleniyor. Tam bir özgür ruh. Bırakın ne istersem onu yaparım diyor bize ;)
Bu sabah ben yanında yokken şu oyuncağını çalıştırdığını duydum, ilk kez. Çaktırmadan bakmaya gittim ki top filan yok, oyuncağı yan devirmiş hava üfleyen yerine yüzünü tutup gülüyor serin serin ohhh. Durunca tekrar bastı, tekrar devam. Güzelim oyuncağı vantilatör etmiş kendine paşam.. Gülmekten öldüm. Keşke videoya çekseydim.
Pazar gecesinden beri biraz huysuzluk var. Dişlerin geleceğini umut ediyorum. Bugün de öğleden sonra uykusunu erken uyumuş. Gidince göreceğiz bakalım durumlar ne? Yarın son haberlerle yine buradayım..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder