Cumartesi günü bütün gün evde olma isteğim ev halkı tarafından reddedilerek, yakınlardaki Doğa Park'a gezintiye çıkıldı. Şaşırdım çünkü genelde tersi olur.
cumartesi yürüyüşü ve Hazal'ın pusette durduğu nadir anlar..
gençler sınavdan çıkıyor..
Eve döndük, Ayaz'ın ders saatinde Üsküdar'a geçtik. Ayaz'ı derse bırakıp küçük bir Üsküdar turu yaptık. Et ve sakatat alışverişimizi hallettik. Canım Üsküdar ne kadar güzelsin.
Sonra Ayaz'ı alıp dedeme uğradık çok sevindiler. Hazal ilk adımlarını dedemde attı. Bu da tarihe not olsun. Sehpaya doğru 3 adım attı ki salak annesi göz göre göre sehpaya giden çocuğu tutmadığı için kafayı cam sehpaya donklattı. Buzlar muzlar, hemen eve gidip doktorun abisine verdiği jelden de sürdük, fazla bişey yok hafif şişlik ve morluk.
Hay bin kunduz, nasıl yaptı ben bunu. Ucuz atlattık yine, ya patlasaydı ya da daha kötü birşey olsaydı. Daha da uzun süre yürümez heralde.
ayyyy ne tatlı foto oooo :) ikisi de tatlııı o hazalı mıncıklamak lazım öyleee. bloguma da hoşgeldiniiz. aramıza daaaa. :))))
YanıtlaSiltesekkur ederim :)) ve hosbuldukkk..
Silcadsız ne demek kii, profilde de hep demişsiniz :)
YanıtlaSilbir anlami yok aslinda eski soyadim ve adimin kisaltmasi ama benim lakabim gibi oldu :))
Silcadsız ne demek kii, profilde de hep demişsiniz :)
YanıtlaSilÇocuklar düşe kalka büyüyor :) İstanbulda olmak çok isterdim yaşamak için değil belki ama üsküdar,nişantaşı,galata hatta kapalı çarşı hepsini gezmek isterdim :) Keyfini çıkarın :))
YanıtlaSilevet maalesef oyle buyuyorlar ve Allah'a emanet.. bizim onlemlerimiz bir yere kadar neticede..
Silİstanbul, bu zamana kadar hep iyi ki buradayim dedigim.. Son zamanlarda kucuk bir yerde olsak hayat ne kadar kolay olurdu diye dusundugum :) ama gezmek icin en guzeli, bekleriz..