7 Ekim 2010 Perşembe

Uyuma/ Uyumama..

Nur topu gibi bir adet uyku propumuz var; ben!

Ayaz'ın gündüz uykuları hep düzenli olmuştu, az ya da çok ama mutlaka aynı rutinde. Gün geldi tamamen her uykusunu çok güzel uyudu, gün geldi birini kısa bir şekerlemeyle geçiştirdi, ya da dışarlardaydık uyuyamadı ama bunlar istisnada kaldı. Zaten gündüz rutini hep çok düzgün saat gibi işledi, easy gündüz için bizde gerçekten de kolay oturdu. Daha minicikken işe başlayacağım için bu konuda çok da titiz davrandım. Çalıştığım halde gözlemlerimle ve uzaktan takibimle değişikleri zamanında ve yerinde uyguladık, çok güzel bir şekilde bugüne geldik. Şimdi gündüz uykuları konusunda biraz sıkıntım var henüz çözemediğim. Yine bir geçiş dönemindeyiz sanırım bu yüzden biraz daha arada devam etmek faydalı gibi. Durum sanki şunu andırıyor; iki uyku fazla geliyor, tek uykuysa yetmiyor. Bu çaresiz anne de çözüm bulamıyor. Ayrıca artık,bu ara evrede gündüz uykularının geceyi de etkilediğine inanıyor.

Hemen bu noktada gece uykularına geçiş yapıyorum. Gündüz için o kadar titizlendiğim rutin işine gece için pek yüzvermedim ve hata yaptım. Düşünüyorum da gündüz ben olmayacağım için başka birinin ya da birilerinin insiyatifine mahal bırakmamak istememişim, gece zaten ben olduğum için de kendime fazla güvenmiş ve fazla yüklenmişim. Çünkü gece uyku sorunumuz hep vardı ve korkarım varolacak. Gerçekten hiç olmadığım kadar ümitsiz durumdayım çünkü bu konuda ne yapabileceğimi kafamda tam oturtamadım. Ayrıca desteğim ve dayanağım yok. Eğer bu sorunu bir noktaya kadar çözebilirsem belki destek bulurum ya da yine de bulamam. Hatta açıkça bulamayacağımı düşünüyorum. Bu kez herkese karşı duracak gücüm yok, ne zihinsel ne de fiziksel olarak. Zihinsel olarak sevgili kocacım yanımda olur onu biliyorum ama fiziksel olarak malesef.

Durum şöyle:
Gece uykusuna yattığı saat belli. Ancak bir uyku rutinimiz yok. Biraz var biraz yok. Bunun net olması gerekiyor sanırım.

Gece uykusuna ilk zamanlar hem babası hem ben yatırırdık. Bu ihale bir şekilde tamamen bana kaldı. Ne şekilde onu bilemiyorum bir türlü. Neticede baba artık istese de uyutamıyor. Nadiren de olsa anneanne ya da babanne uyuturlardı ki bu da artık mümkün olmuyor. Tamam ben çok mutluyum oğluşumu yatırmaktan ama akşam bir yere çıkalım desek uyutup çıkmamız gerekiyor. Ya da benim de yorgun, hasta, huysuz dönemilerim olabiliyor vs..

Geçen haftalarda ben hastalıktan baygın yatarken kayınvaldemler öğleden sonra gelip benim mamalarımı yapıp Ayaz'ı aldılar sağolsunlar. İyi hoş. Hatta gece de kalsın olmazsa dediler ki bu bir ilk olacaktı. Ben bunu pek istemedim çünkü gece uyandığında beni arayacağını tahmin ettim. Zaten buna bile gerek kalmadan uyku saatinde mecburen getiriyoruz diye aradılar, uyumuyormuş paşam. Yolda arabada uyuyakalmış. Sonuçta ne oldu, babaanne gece bizde kaldı.
Geçen haftasonu ise, akşam biryere çıkacağımız için yine babaanneye bıraktık. Sonuç, gece vakti dedesini pijamalarla araba turuna çıkarttıran bir çip olmuş. Üstelik bu kez arabada da hemen sakinleşmemiş, bir süre sonra ancak uyumuş.

Uyuduktan sonra pek sorun kalmıyor. Gece 2 civarına kadar birkaç kez uyansa da hemen uykuya geri dönebiliyor. Bazen de sadece bir kez uyanıyor. Üstelik bu zamanlarda tekrar uykuya dönmeyi bensiz de başarabiliyor, bir başkası vasıtasıyla tabii. Yakında bunu da bensiz yapamazsa hiç şaşırmam çünkü %99 ben koşuyorum.

Gece uyandığındaysa bensiz uykuya kesinlikle dönemiyor. Bensiz derken benim yanımda yatmadan demek istiyorum. Bir şekilde yanımda yatacak. He ben yanındayım diye uyanmıyor mu, uyanıyor, 2-3-4 kez daha uyanıyor.

Eskiden gece her uyandığında emzirirdim. Şimdi emzirme bitti, geceleri mama veriyorum, bir iki yudum alıyor. İlk verdiğimde gece öğünü gibi hepsini bitiriyor ki bunda sorun yok sanırım. Ama sonrakilerdeki mama ihtiyaçtan değil alışkanlıktan. Zaten m.eme verirkende genelde birkaç fırttan sonra bırakır, kollarımda iyice dalana kadar yatardı.

Gece uykuya yatma rutinsizliğimiz de şöyle; belli bir sırayla birşeyler yapmıyoruz ama nasıl uyuyacağı belli. Rutin kısmından ayrıca bahsedeceğim. Uykuya gitmeye itiraz etmiyor, birara ediyordu ama artık etmiyor. İyi geceler vs. dileyip geçiyoruz içeri biryerlere. Yine eskiden ayakta sallayarak uyuturduk. Şimdi kendi tercihi kollarını boynuma dolayıp, saçlarımla oynayarak iyice mayışıyor, hatta uyuyor. Sonra tam dalmadan kendini ayaklarıma bırakıyor sallıyorum, sonra yine kalkıp sarılıyor vs. bu arada bir yerde de uyuyor sonra iyice dalsın diye bekliyorum ve yatağına koyuyorum. Bu süre ortalama yarım saat sürüyor. Ama bazen de uyumak bilmiyor. İtiraz da etmiyor, sonra gece öğünü vakti geliyor bunu içip pat uyuyor.

Bazen 2-3 saat hiç sesi çıkmıyor, bazen 15 dakika sınra vikkk! Üst komşularımızın gürültülerinden de bahsetmeden geçemeyeceğim. Gece yarısına kadar uyanmalarında onların da payı büyük ama bu konuda birşey yapamıyorum. Çirkefleşsem de birşey değişmeyecek biliyorum bu yüzden efendiliğimle uyarıp duruyorum.

Gece geç uyanmalarında da bazen uykuya, derin uykuya diyeyim, çok zor geçiyor. Dün gece mesela 2.30 dan, 4.30 a kadar dalamadı bir türlü. Uyumak istiyor ama uyumuyor. Ağlamıyor da. Öyle takılıyor.

Sorunu tanımlayabildim sanırım. Oldukça da detaylı oldu. Çokkkk uzun oldu hatta. Şimdi halim yok filan ama bu duruma bir el atmalıyım. Buraya yazdım ki ilk adım olsun. Birkez de ne yapabileceğimi maddeler halinde yazmalıyım sanırım. Yukarıda da yazdığım gibi kafamda tam olarak bir çözüm bulamadım henüz. Bu yüzden işim zor ama tanımlayarak başlayalım bakalım. Çok dertliyim çok.

1 yorum:

  1. Ayaz su an 15 aylik ve her gece annesiyle beraber uyumasi bu sorunu cozdu :)) Sorun morun kalmadi.
    Bence gunduz uykularini 1 defaya indirmek de etkili oldu. Gece daha kaliteli uyku cekiyor.

    galatasarayli.. :)

    YanıtlaSil