Kim mi benim tabii ki.. Aman hep bir aktivite olsun, bir yerlere gidilsin. Mesela Levent tarafında işimiz varsa babaanneye, Demirkanlara gidilsin. Mümkünse çocuklar büyüklere havale edilip boğaza filan bir yerlere gidilsin, varsa arkadaşlarla buluşulsun. O da olmazsa hazır Avrupa yakasındayken abimlere geçilsin. Anneanneye gidilecekse aradan kuaför işleri çıkarılsın, ciciye de uğransın, uğranamazsa cici gelsin, olmadı alışverişe Kadıköy'e gidilsin, Migros'tan alışveriş yapılsın. Bunun gibi domino taşları var aklımda. Biri devrilince peşinden diğerleri de devrilmeli değil mi?
Devamlı yetişememe, birşeyleri kaçırma, özlediğim şeyleri yapamama düşüncesi var. Mesela Kadıköy'e Üsküdar'a gidip çarşıları gezmek istiyorum gönlümce. Adalara gitmek istiyorum bir kaç kez ama haftasonu kalabalığından uzakta. Çocukluğum ve gençliğimi beraber geçirdiğim kuzenlerimi görmek istiyorum daha çok. Gitmek istediğim aile büyükleri, arkadaşlar, yapılması gereken ziyaretler.. Bu arada evimde doya doya oturmak, dolaplarımı karıştırmak, sürekli düzenlemek, hiç birşey yapmadan bütün gün yayılmak, çocuklarla yuvarlanmak istiyorum.
Hem evde hem işte çalışıyorum. Artık biri bebek olmak üzere iki çocuklu bir aileyiz. Üstelik önümüzdeki yıl Ayazım birinci sınıf olacak. Ek olarak şuan hayat zaten benim için zor. Evde miyim neredeyim, o hafta hangi birimiz nerede olacak biraz düzensiziz. Akışına bırakmak istiyorum ben de ve hayatı biraz basitleştirmek istiyorum. Bunun için yıllardır süre gelen beynimdeki işleyişi değiştirmek istiyorum. Yaptıkça, yapabildikçe de burada paylaşmak istiyorum.
Yine de bugün karşıya geçtik, hazır karşıya geçmişken.. cümleleri devam edecektir eminim. Bunları okuyunca gülmek yok anlaştık mı?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder