- Büyük bir dikkat ve azimle elleri ile tanışıyor.
- Bol bol çiçekli, çizgili, puantiyeli desenler bulup onlarla konuşuyor.
- İnanamıyorum ama kendi kendine uyuyor. Ne kadar sürer bilmem. Maşallah deyin, bişeyler yapın işte nazar değmesin. Yani Ayaz'ı ben mi bozdum o mu öyleydi bilemedim.
Hatta bu konuda şöyle bir anımız var.
Bir gün Hazal'ı beşiğine yatırıp Ayaz'la odasına gideriz ve pazarlık başlar. İşte kaç ninni, kaç kitap, kaç masal vb. Ben: "Aman oğlum sessiz ol kardeşin uyumaya çalışıyor. Seni öyle alıştıramadım ama Hazal kendisi uyuyabiliyor, bırak öyle kalsın ki ileride de rahat edelim."
Ertesi gün, oğlum sen koca adam oldun iyi geceler deyip yatağına gidip, uyuyabilirsin diyen babasına el-cevap "Babacığım annem beni öyle alıştırmadı ben kendim uyuyamam, bu yüzden annemi istiyorum"
çilek kız
Hazal biraz dediğim dedik öttürdüğüm düdük bir bebek. Karnı mı aç altını değiştiremezsin, uykusu mu var zinhar m.eme veremezsin. Ne istiyorsa o bilinecek ve o yapılacak. Buna karşın neşesi keyfi yerindeyse, bir ihtiyacı da yoksa yattığı yerde kendi kendine, yukarıda yazdığım gibi desenlerle, şekillerle bir güzel oyalıyor ki kendini sorma gitsin.
- Oyun halısını çok seviyor, bir keresinde oradan aldık diye kıyameti kopardı, bir saatte zor sakinleşti.
- Geceleri iki kez uyanıyor ama ikincisi biraz sancılı, öyle pat geri uyumuyor, e.miyor, sonra gaz, sonra bezini kirlet alt değiş, kikirde, sonra tekrar m.eme, sonra uyku derken sabah güneş doğuyor. Ondan sonra ancak 1 saat uyuyabildiğim için biraz sersemliyorum ama buna da şükür.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder