çalışan anne evde çalışınca..

Ben bile adapte olmakta zorlandım, yavrum ne yapsın? Başlangıçta haftalık bir program yapmıştım. İş için çalışma saatleri, birebir Ayaz'la ilgileneceğim saatler, ev için ayıracağım saatler ve tabii kalırsa kendim için ayıracağım saatler. Ayaz hangi günler babaannesine gidecek, hangi günler anneannesi bize gelecek hepsi belliydi. Herkes için optimum uygunlukta bir plandı. Herkeslerin onayı alındı ve evdeki hesap çarşıya uymadı. İşle ilgili saati günü belli olmayan bir süreç geçirdim, sık sık dışarılarda olmam gerekti. Eve kaçta geldiğim belli olmadı. Bu arada babaannesi Antakya'ya gitti, bir aylığına. Şimdi tam bir düzensizlik içindeyim. Dışarda da koşturmam gerekiyor evde de olmam gerekiyor. Biran önce kotarmam gereken birkaç kalem kaldı ama bir türlü bitmiyorlar.

Annesinin ve babasının evde olmasına alışmış olan oğlum da kapılara yapışıyor. Bağırıyor, kızıyor oldukça çok tepki veriyor derken yaklaşık iki haftalık bir süreçten sonra alıştı sanırım evde çalışmamıza. Bu hafta ilk üç gün de evde çalıştım. Özellikle dün oldukça verimli geçti. Arada takılsa da çok ısrar etmedi, çok tepki göstermedi. Yine de işe gidiyorum dedim mi dayak yemekten kurtulamıyorum. Bu vurma huyları da bu dönemle birlikte girdi hayatımıza ki bunlar ayrı bir yazı konusu..

Ayaz zaten uyumlu bir çocuk bu gibi konularda. Eskiden de işe giderken beni ağlayıp göndermişliği yoktur desem yeridir. Yalnızca arada bir on gün ağlamışlığı vardır, hiç ağlamazken o ara her gün ağladı ben de tavrımı hiç değiştirmedim, geldiği gibi aynen gitti ağlamalar. Tamam uysun da uyumlu olsun da yavrum, bir düzen verelim uysun. Düzen ister çünkü. En önemlisi budur onun için. Yarın ne olacağını bilmek ister. İşte o yok sorun da orada. Öyle olunca da Ayaz'ı zaptetmek oldukça zor oluyor. Bu da bir süreç geçecek neticede diyorum elimden birşey gelmiyor.

Oğlan uysun dedik de biz adapte olabildik mi sanki. Evde olunca evdeki diğer insanlar da beklentiye giriyorlar. E şunu da yap, buna da el atıver bekliyorlar. Ben desen, benim de yatağı da toplayayım, çamaşırları da atayım modundan çıkmam zor oldu. Tam olarak da çıkabilmiş değilim.

Şimdi önümüzdeki haftaya bakalım, şu kotaracak işleri halledelim, düzen kendiliğinden gelir inşallah, maşallah ve amin..