16 Aylık Bir Anneyim!

Bazen bunu tüm gücümle herkese söylemek istiyorum. Dün itibariyle oğlum onaltı aylık tadından yenmez bir velet, ben de on-al-tı ay-lık anne olduk.
İnsanlar, hem yakınlarınız hem de yakın olmayanlar, eleştirmek için kendilerinde ne kadar da hak görüyorlar inanamıyorum. Şunu yanlış yapmışsın, bunu yanlış alıştırmışsın, böyle yaparsan çok şımarır, kendine çok alıştırmışsın. Evet canım benim, ben yaptım, yanlış yaptım oldu mu? Çünkü ben de oğlum ne kadarlık bir bebekse o kadarlık bir anneyim. Çünkü senin çok doğru dediğine x teyze de çok yanlış diyebiliyor. Ben de tüm bunları kendi akıl süzgecimden geçirip ona göre kendimce en iyisini yapmaya çalışıyorum. Bazen de daha iyisini biliyorum ama halim olmuyor, yapamıyorum.

Ey beni/bizi fütursuzca eleştirebilenler, siz acaba benim/bizim kadar emek verebilmiş, çaba harcayabilmiş miydiniz zamanında? Diyelim ki harcamadınız bu sizin benden az anne olduğunuzu gösterir mi? İmkanlar, koşullar, şartlar diye birşey duymadınız mı? Yoksa bunları sadece kendinize gelince mi hesaba katarsınız?

Evet ben dün itibariyle onaltı aylık bir anneyim ve daha çok gidilecek yolumuz, öğrenecek şeylerimiz var oğlumla. Bir bebeğim daha olsa onunla da baştan öğrenecek yeni şeyler olduğunu biliyorum. Ne mutlu ki empati yapabilen, insanları yargılamayan, kendi şartları içinde değerlendiren bir insanım. Umarım bu değer yargılarını çocuklarıma da verebilirim. Ancak karşımda bunu göremeyince kı-rı-lı-yo-rum..