Aşçı ben oluyorum, yamak da tabii ki Ayaz.. Nurturia'da bahsettiğim birşeyi burada da paylaşmak istedim.. Buyrun..
"haftasonu yaptığımız birşeyi anlatayım.. Ayaz uyumayınca ben de ona tamam kalkalım ama benim yemek yapmam lazım sen de yardım edersin dedim.. anladı sanırım :) kanıbahar yapacaktım, söylemesi ayıp.. yıkadım ve bir tepsiye aldım o iki dakika birşeylerle uğraşırken.. tepside bölüyorum, köklerini kesiyorum derken oğluş da bacaklarıma yapıştı tabii, ilgi istiyor, merak ediyor.. e gel sen de yardım et dedim, onu bizim sandalyelere oturttum, bıçağa hamle edince de bak bu olmaz senin kendi bıçağın var dedim, onun plastik bıçaklarından verdim eline.. ben kestim o da kesmeye çalıştı, bıçak sapladı filan, sonra patates getirdim kestim, patatesi görünce farklı birşey olduğu için sanırım daha da sevindi.. böyle güzel güzel konuşarak iş yaptık.. ben diğer malzemelerle uğraşırken o hala karnıbaharlarla uğraşıyordu.. sonra hazırladıklarımızı tencereye atarken bozuldu biraz ben de birkaç ufak parça bıraktım ona uğraşsın diye.. bu arada bulaşıkları topladım.. çok keyif aldık ikimizde.. tamam normalde yapacağımdan çok daha uzun bir süre sürdü bu iş ama sonuçta hem değişiklik oldu onun için hem de işimiz halloldu.. bundan sonra oğluma bana yardım etmek konusunda daha çok şans tanımaya karar verdim ;)"
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder